بررسی فیلم Looper لوپر قسمت 1
American Film Market on a Shoestring Budget
American Film Market on a Shoestring Price range
American Film Marketplace on a Shoestring Funds
American Film Marketplace on a Shoestring Spending budget
خوشبختانه لوپر با جذابیت و درگیرکنندگی به مراتب بیشتر ، به پیش می ره و اغراق آمیز نیست اگه این بخش رو از خاص ترین سکانس های فیلـمهای علمی – تخیلی اخیر به شما آورد ، البته یه سری سکانس های مهم و خاص دیگه مثل سکانس رستوران وجود داره که احتمالا در هیچ فیلم دیگه ای دیده نشده که شخصیت اصلی یک فیلم در کنار نسخه ی 30 سال بعدش با هم در مورد زندگیشون صحبت کنن و انصافا سکانس قابل توجهی هم از آب دراومده منتهی نه اون قدر خاص که به عنوان یه سکانس استثنایی قبولش کنیم .
روند فیلـمنامه در نیمه دوم ، یه جورایی تغییر پیدا می کنه و لوپر تبدیل به سینماییی می شه که بیشتر زمانش ، در یک خونه ی دورافتاده می گذره و این بخش ، بیشتر شبیه به اثری درام و غیرتخیلی شده ؛ در واقع اگرچه این بخش سینمایی هم خوب از آب دراومده اما مشکل اینجاست که جانسون به جای ادامه داستان در یک بستر هیجانی ، کل سینمایی و ماجرای بزرگش رو محدود به یک فضای کوچک می کنه .
طراحی های فضاها و ابزارآلات سینمایی با توجه به سرعت تکنولوژی متاسفانه حتی به سال 2020 هم نمی رسه چه برسه به 2044 و هنگامیکه جانسون تو چند سکانس سال 2074 رو نشون می ده ، بازهم تفاوت خاصی رو برای شیوه زندگی انسان ها در نظر نگرفته ؛اگر چه قبول دارم لوپر فیلـمی نیست که در اون بخواد روی طراحی های فضاها و جلوه های بصری مانور بده و سعی شده بیشتر از اونکه به دنبال زرق و برق فیلـمهای معمول باشه ، تمرکزش روی داستان باشه و حتی جانسون اصراری هم نداشته که از دل سکانس های درگیری و کشت و کشتاریش ، سکانس های اکشن و یا خشنی دربیاره اما فیلـمنامه اون قدر ظرفیت این بی اکشنی و نبود طراحی های جذاب رو نداشته .
رایان جانسون از ورای این داستان علمی – تخیلی سعی می کنه به بحث سرنوشت بپردازه اما واقعیت اینه که مفاهیم جزئی تری مثل روزمرگی ابتدای سینمایی ، عشق جوی پیر به همسرش ، از خودگذشتگی جوی جوان و موارد دیگه حتی مثل محله های فقیرنشین اوایل سینمایی ،
کلیت فیلـمنامه لوپر در واقع داستانی معمولی است و رایان جانسون با ایجاد نقطه عطف های متفاوت ، تازگی فیلمنامه رو به طور مداوم حفظ کرده و با وارد کردن نگاه متفاوت به قضیه سفر در زمان قصدش بر این بوده که حاصل کارش یه سینمایی متفاوت و گیرا از آب دربیاد ، قبول دارم که جانسون با لوپر یه نگاه جدید به سینماییهای سفر در زمان می کنه و احتمالا نتیجه ی به دست اومده بهترین کار اونه و می شه انتظار کارهای بهتر و بزرگتری ازش رو در آینده داشت اما جانسون از ایده بزرگش یه فیلم بزرگ نمی سازه و به نظرم برای بیشتر لذت بردن از لوپر نباید توقع بزرگی داشت چرا که لوپر سینمایی خوبی است و یکی از بهترین و مهم ترین علمی – تخیلی های 2012 ولی نه بیشتر.
منبع : read more